اخبار ویژه
تبریز، سکوی پرتاب بانوی کوهنورد مشهدی
به گزارش روابط عمومی هیئت کوه نوردی و صعودهای ورزشی آذربایجان شرقی به نقل از نصر؛ سمیه معینی بانوی کوهنورد مشهدی که پس از مهاجرت به تبریز به قله لنین صعود کرده است و حال برای رسیدن به بلندترین نقطه دنیا عزم خود را جزم کرده است، در گفتگو با نصر ابتدا با اشاره به حضورش در رشته کوهنوردی گفت: از سال 1395 به طور اتفاقی با یک گروه کوهنوردی در مشهد آشنا شدم و پس از صعود به یک قله در استان خراسان رضوی، اعلام کردند به یک قله 2500 متری صعود خواهند کرد و پس از صعود به این قله هدف بعدی قله آرارات مقصد بعدی ما شد که خوشبختانه همان سال با یک گروه دیگر موفق شدیم قله آرارات را فتح کنیم.
وی در خصوص علاقه خود به این رشته بیان داشت: پس از این صعود ها عاشق رشته کوهنوردی شدم و صعود به قله کوه برایم لذت بخش بود و همین صعود ها کافی بود تا در دوره ها و کلاس های مختلف کوهنوردی شرکت کنم. البته بزرگترین مشکل من در این ورزش خانواده ام بودند که به دلیل نگرانی از خطرات کوهستان همواره مخالف سفرهایم بودند که همین موضوع سبب شد از مشهد به تبریز بیایم.
این بانوی کوهنورد در خصوص مهاجرت پرماجرایش از مشهد به تبریز تصریح کرد: در آن سال ها متاسفانه شرایط روحی مناسبی نداشتم که حضورم در تبریز باعث شد تصمیم بگیرم تبریز را برای زندگی انتخاب کنم در حالیکه نه زبان ترکی بلد بودم و نه کسی را در این شهر می شناختم. زمانی که برای سفر به کوه آرارات به تبریز می آمدم در قطار با یک خانم آشنا شدم که بعدا منزل همان خانم را توانستم اجاره کنم در حالیکه هیچکس به یک خانم تنها خانه اش را اجاره نمی داد.
وی افزود: در حالیکه همه اصرار می کردند از تصمیم خود پشیمان شوم بالاخره به تبریز مهاجرت کردم و مدتی بعد از حضورم در این شهر توانستم به قله کازبک که در شمال گرجستان قرار دارد و به اورست کوچک مشهور است، صعود کردم.
معینی همچنین با اشاره به سختی های زندگی اش در تبریز اظهار داشت: متاسفانه در آن دوران که کرونا کشور را فرا گرفته بود و من در شهرم دستیار دندانپزشک بودم کسی به من کار نمی داد بنابراین با اسنپ کار می کردم و چون هیچگونه حمایت مالی نداشتم تمام هزینه هایم را برای سفر به کوهستان پس انداز می کردم. حتی در زمان صعود به قله لنین نیاز به اسپانسر داشتم که موفق نشدم حامی مالی پیدا کنم بنابراین سه سال تلاش کردم تا تجهیزاتی را اجاره کنم و حتی برای صعود به قله های بالای 7 هزار متر بایستی تغذیه مناسب کوهستان را داشت که من به دلایل مختلف نتوانسته بودم آنهارا رعایت کنم ولی به هر طریقی بود توانستم به قله لنین صعود کنم.
معینی همچنین با اشاره به سختی های زندگی اش در تبریز اظهار داشت: متاسفانه در آن دوران که کرونا کشور را فرا گرفته بود و من در شهرم دستیار دندانپزشک بودم کسی به من کار نمی داد بنابراین با اسنپ کار می کردم و چون هیچگونه حمایت مالی نداشتم تمام هزینه هایم را برای سفر به کوهستان پس انداز می کردم. حتی در زمان صعود به قله لنین نیاز به اسپانسر داشتم که موفق نشدم حامی مالی پیدا کنم بنابراین سه سال تلاش کردم تا تجهیزاتی را اجاره کنم و حتی برای صعود به قله های بالای 7 هزار متر بایستی تغذیه مناسب کوهستان را داشت که من به دلایل مختلف نتوانسته بودم آنهارا رعایت کنم ولی به هر طریقی بود توانستم به قله لنین صعود کنم.
این ورزشکار از تلاش ها برای صعود به بلندترین قله دنیا خبر داد و گفت: در حال حاضر تلاش می کنم هزینه های صعود به به اورست را تامین کنم و در اولین فرصت به این قله صعود کنم. قبل از صعود به قله لنین با گروهی آشنا شدم که جهت برگزاری اردو به قله کمونیزم سفر کردیم که در این اردو با افرادی سفر کردیم که بسیار قد بلند بودند و هر قدمشان دوبار قدم های من بود و با این حال این اردو را با موفقیت سپری کردم و بالاخره به لنین سفر کردیم.
معینی در پایان از خدمات رایگانش به بانوان دارای تحرک پایین خاطرنشان کرد: هم اکنون به عنوان یک مربی آمادگی جسمانی فعالیت می کنم و در شهر سهند دوره های رایگان آمادگی جسمانی برای بانوان برگزار می کنم که بسیار موثر واقع شده است و تعدادی از بانوان که دارای بیماری زمینه ای بودند تا حدودی بهتر شدند و شرایط خوبی بدست آوردند. در این مدت با افرادی کار کردم که باوجود عدم وضعیت مالی مطلوب به صورت رایگان و بدون هزینه با آنها کار می کنم و مسئولیت درمانشان از طریق ورزش را قبول کردم. تنها چیزی که حال من را بهتر کرده است ورزش است و امیدوارم با روحیه قوی قله های بعدی را هم صعود کنم.
معینی در پایان از خدمات رایگانش به بانوان دارای تحرک پایین خاطرنشان کرد: هم اکنون به عنوان یک مربی آمادگی جسمانی فعالیت می کنم و در شهر سهند دوره های رایگان آمادگی جسمانی برای بانوان برگزار می کنم که بسیار موثر واقع شده است و تعدادی از بانوان که دارای بیماری زمینه ای بودند تا حدودی بهتر شدند و شرایط خوبی بدست آوردند. در این مدت با افرادی کار کردم که باوجود عدم وضعیت مالی مطلوب به صورت رایگان و بدون هزینه با آنها کار می کنم و مسئولیت درمانشان از طریق ورزش را قبول کردم. تنها چیزی که حال من را بهتر کرده است ورزش است و امیدوارم با روحیه قوی قله های بعدی را هم صعود کنم.